Als je jarenlang je sport hebt gediend en het moment aanbreekt dat je een stapje terug moet doen, valt dat zwaar. Niet alleen voor de betrokkene zelf, maar ook voor de mensen met wie die persoon samenwerkte en de biljartsport in het algemeen.
Afgelopen zaterdag moest wederom iemand deze stap zetten en zichtbaar ontroerd sprak hij de woorden uit die samen de zin formuleerden waaruit duidelijk werd dat er geen weg terug was.
In seizoen 1969-1970 duikt z'n naam voor het eerst op in het Historisch Uitslagenarchief. Hij neemt deel aan de voorwedstrijden Libre klein Extra Klasse en scoort daarin een algemeen gemiddelde van 16,91 waarmee hij de finale niet haalt. Vier jaar later speelt hij wel z'n eerste NK. In Utrecht grijpt hij net naast een felbegeerde podiumplaats in het NK Libre Groot 1e Klasse dat wordt gewonnen door Louis Havermans. Weer een jaar later is hij echter iedereen de baas en krijgt hij in Vlaardingen het "goud" omgehangen(39,06). Het seizoen daarop herhaalt hij deze prestatie in Hattem.
In februari 1978 neemt hij - samen met Rini van Bracht, Nico Dofferhoff, Henk Kuijt, Willy Stokkers en Ben Velthuis - op nationaal sportcentrum Papendal deel aan een trainingsstage artistiek. In december van datzelfde jaar wordt hij achter Cees van Oosterhout al tweede tijdens het in Ammerzoden gehouden NK Biljart Artistiek. Een roeping is gevonden....
Kenmerkend voor Hans: Levenswijsheid en de daarbij behorende opvattingen stak hij nooit onder stoelen of banken. Zo beweerde hij -gekscherend- dat het in de spelsoort Biljart Artistiek niet nodig was de regel na te leven dat een speler altijd in contact moet zijn met de grond. Artiesten, zo wist hij, hadden ook niet altijd contact met de aarde en leken soms te zweven. (Foto ©Billiard Oostenrijk)
Hij zou nog vijf keer tweede worden tijdens diverse NK's Artistiek, maar nooit de titel op het hoogste niveau veroveren tijdens zijn dertien deelnames aan de NK's ereklasse in die spelsoort.
Toch zou hij historie schrijven, want in januari 1981 behaald hij zijn grootste triomf ooit!
In schouwburg Orpheus te Apeldoorn verbeterd hij niet alleen het nationale-, maar ook het Europees record door 337 punten te scoren met 54 gerealiseerde figuren waarmee hij de gevestigde elite als de Belgen Raymond Steylaerts en Léo Corin achter zich laat en op de hoogste trede van het Europese podium het Wilhelmus tot zich mag nemen.
Een derde nationale titel veroverd hij in Enschede, als hij in Biljartpaleis Stokkers Ron Schumann 10 punten voorblijft in de finale 1e Klasse Artistiek.
In seizoen 1991-1992 neemt hij in Heerlen voor het laatst deel aan een Grand Prix Artistiek, waarna hij zich weer op de door hem zo geliefde klassieke spelsoorten stort.
Een bloemetje bij het afscheid overhandigd door ondergetekende als voorzitter van de WCK in het bijzijn van de commissieleden. (Foto ©Louis Opstal)
Op nationaal bestuurlijk vlak verdiende hij z'n sporen bijvoorbeeld in de toenmalige commissie Libre/Kader/Band, waar hij zich met hart en ziel inzette voor de spelers in die categorie en voor velen van hen een vertrouwenspersoon werd, maar er was meer; veel meer!
Per 1 augustus 1977 wordt hij lid van de technische commissie der KNBB waarmee hij twee jaar later noodgedwongen moet stoppen omdat hij zijn importeursschap van Spaanse biljartlakens niet kan verenigen met deze functie binnen de KNBB.
In 1982 neemt hij samen met Rini van Bracht en Ben Velthuis zitting in de "paritaire commissie" waarin vertegenwoordigers van de technische commissie en ereklassespelers zitting hebben.
In 1984 wordt hij op voorspraak van de commissie trainingen van de KNBB als vervanger van de, zichzelf niet meer beschikbaar stellende, legendarische Belg René Vingerhoedt, voorlopig benoemd tot instructeur in de spelsoort Biljart Artistiek. Een benoeming die later definitief wordt.
In 1986 treedt hij toe tot de Europese commissie voor het Artistiek binnen de CEB. In juni van datzelfde jaar wordt hij met Frans Tusveld en Bep van der Wal opgenomen in de vaderlandse Commissie Biljart Artistiek (CBA). Eind 1987 wordt hij in Mondorf-les-Bains (LUX) benoemd tot CEB-arbiter Artistiek.
Tussentijds is hij ook "gewoon" beheerder van de Haagsche GBC aan de Laan van Meerdervoort en bestiert hij z'n eigen biljarthandel.
Daarnaast ondersteunde hij ook het bestuur van District Den Haag met raad en daad en is hij nu nog steeds bestuurslid van de 's Gravenhaagsche Biljartclub, één van de oprichtende verenigingen van de overkoepelende KNBB in 1911.
"Zichtbaar" actief was hij, vanaf november 1990 in het blad "Biljart", als columnist in de rubriek "materiaal en techniek",
In het helaas vanwege omstandigheden ter ziele gegane maandblad Biljart Totaal (de opvolger van "Biljart") schrijft hij vanaf augustus 2007 als columnist artikelen over spelmateriaal en aanverwante artikelen. In zijn columns verhaalde hij onvermoeibaar over materiaal en techniek zoals alleen hij dat kan. Tussen deze twee bezigheden in, krijgt hij een bijzonder interessante functie aangeboden.Hij wordt de nieuwe toernooidirecteur van de professionele Billiards Worldcup Association (BWA) die in december 1985 werd opgericht door de Duitser Werner Bayer. Deze bond ging in 2003 ter ziele.
Intern binnen de diverse geledingen van de KNBB was hij regelmatig kritisch en gaf hij in niet mild te noemen bewoordingen zijn mening, maar was daarentegen naar buiten toe in woord en gebaar altijd positief over de KNBB.
Hij begreep, en begrijpt als geen ander, dat kritiek constructief moest en moet zijn, en niet afbrekend.
Afgelopen zaterdag, tijdens een vergadering van de WCK (welke sinds zaterdag als volledige en nieuwe naam "Wedstrijdzaken Commissie Kader/Libre/Band" draagt), nam hij afscheid van zijn bestuurlijke activiteiten binnen de overkoepelende organisatie. De KNBB is dankbaar voor hetgeen deze man, die op 31 augustus de respectabele leeftijd van 70 jaren bereikte, de voorbije 40 jaar voor biljartend Nederland heeft betekend en gedaan.
Daarom met eerbied en vol overtuiging:
HANS DE JAGER, bedankt !
Het ga u goed!
Tekst: Alex ter Weele
Bron: Encyclopedie van de Ereklasse (Cees Sprangers), e.a.
Uitgelichte foto ©Billiard Oostenrijk, foto bloemetje ©Louis Opstal